III edycja Krakowskiego Salonu Poezji w Polanicy-Zdroju

p.t. „Cicha jest czułość prawdziwa” – miłosna poezja kobieca

(wiersze Plath, Achmatowej, Poświatowskiej, Lipskiej)

10. marca 2013 roku, godzina 13.00

Teatr Zdrojowy – Polanica-Zdrój

Na czym polega magia związku pojęć – „kobiecość” i „miłość”? Oczywiście ani kobiecość nie polega na „kochaniu” wyłącznie, ani też miłość nie jest wyłączną domeną płci pięknej. Jednak bez wątpienia wspólna część obu tych światów, to przestrzeń niesamowita, równie melancholijna co upiorna… ekscytująco nieprawdopodobna. Z pewnością zbliża do jej poznania język kobiecej poezji – urzekająco bezpośredniej, osobistej, konfesyjnej…

Dla Sylvii Plath, miłość była lekarstwem i to w sensie jak najbardziej dosłownym. Kiedy jej uczucie do poety Teda Hughesa było odwzajemniane i szczęśliwe, stanowiło remedium na powracające ataki depresji i dwubiegunowe zaburzenia afektywne. Było specyfikiem tak silnym, że utrzymywało przy życiu jedną z największych poetek ameryki, aż do lutowej nocy 1963 roku…

Anna Achmatowa oszczędnie posługiwała się symbolami i poetycką wieloznacznością. Mimo to zbliżała się każdym wierszem do opisu istoty rzeczy, nie naruszając jednak tego, co nieuchwytne, niedookreślone, niepoznawalne. Szczególnie jej wczesne wiersze są analizą „struktury” kobiety kochającej, czasem przy tym odepchniętej lub zdradzonej. Jednocześnie samotnej i szczęśliwej.

W poetyckim pokoju Haliny Poświatowskiej miłość opleciona wokół cielesności pozwala zachować obraz siebie nawet w konflikcie z tym, co ostateczne i nieodwołalne. Przemijanie, cierpienie, choroba, nawet śmierć to tylko meble, przedmioty, obrazy... Nawet żyjąc wśród nich można i należy wykorzystać każdy moment przeciekający nam przez palce, kartki papieru czy pocałunki.

Surrealne kadry filmów proponowanych przez Ewę Lipską swą inteligencją i ironią rozbijają zimną szybę nieznośnej egzystencji. Proponują w zamian poetycką anarchię wrażliwości i duchowości, prawdziwą siłę nonkonformistycznych zachwytów.

Po raz trzeci w ramach Krakowskiego Salonu Poezji w Polanicy Zdroju proponujemy poetycką podróż na pobocze codzienności, w wiosenny pejzaż za oknem, w najlepszym towarzystwie mistrzów i czarowników słowa. Znakomici aktorzy krakowskiego Teatru im. Słowackiego – Dominika Bednarczyk i Radosław Krzyżowski to wymagające, ale budujące przyjazną zażyłość towarzystwo. Gwarantujemy, że dzięki nim oprócz słów, goście Salonu odkryją w interpretowanych wierszach także treści przemilczeń, zamyśleń i niedomówień…

W warstwie muzycznej swoją perspektywę czytania niektórych znaczeń i podtekstów zaproponuje Marek Dyjak – muzyk i śpiewak - wybitnie wrażliwy i jednoznaczny.